“Ik ben bang dat ik het niet kan…”
Die zin wordt zo vaak uitgesproken. “Ik wil het wel, maar ik weet niet of ik het wel kan…” Even doorvragen leert me dan meestal dat de persoon in kwestie eigenlijk niet precies weet waar hij of zij nu precies zo bang voor is. Sterker nog, vaak is niet eens precies duidelijk wat hij of zij nu eigenlijk wil.
Wat is jouw droom?
Het begint vaak met een droom. Een carrière switch meestal. Of een eigen bedrijf. En op het ontstaan van die prille droom volgt dan de twijfel. “Maar… kan ik dat wel?” De droom krijgt daardoor niet eens de kans om meer te worden dan een vaag omlijnd idee, wat direct de kop weer wordt ingedrukt. Een handig mechanisme, in elk geval als je wilt voorkomen dat je faalt. Want zolang je vooral bezig bent met die twijfel, hoef je geen aandacht te schenken aan de daadwerkelijke totstandkoming van je droom, en kan er dus ook niets mis gaan. Een redenatie waar geen speld tussen te krijgen is. En toch lijkt het een beetje raar, als je het zo leest, niet waar? Want er is dan misschien geen kans op falen, kans op succes heb je ook niet zolang je niks doet.
Dromen is heerlijk, en goed ook. Door te dromen verken je voorzichtig je diepere verlangens. De volgende stap slaan velen vaak al over: visualiseren. Door te visualiseren hoe het er dan uitziet als je dat gedroomde doel hebt bereikt, maak je het voor jezelf concreter en creëer je een beeld waarnaar je toe kunt werken. En dan komt idealiter de stap “actie”. En daar wringt heel vaak de schoen. In plaats van “actie” schiet je door in “twijfel”. En komt er van die dromen niets terecht. Omdat je “het niet kunt”, “je situatie het je niet toestaat”, er “al zoveel – veel getalenteerdere – mensen zijn die doen wat jij graag zou willen”…
Stel je nu eens voor dat je in plaats van het opwerpen van allerlei excuses (en geloof me, er zijn er nog wel 200 te bedenken, die allemaal even plausibel klinken) gaat bekijken welke kleine eerste stap je kunt zetten om een heel klein beetje dichter bij die droom te komen. Het is al een stuk moeilijker jezelf ervan te overtuigen dat je ook niet in staat bent om die kleine stapjes te nemen.
Hoe ziet jouw droom er precies uit?
Een voorbeeld: je droomt van een glansrijke carrière als actrice. “Dat gaat me nooit lukken”, denk je dan misschien. Het zou kunnen dat je daar gelijk in hebt. Maar, eerlijk is eerlijk, echt weten doe je dat niet. Want hoe ziet die carrière er dan uit? Wat voor soort rollen zou je willen spelen? Wanneer is het voor jou een succes? Wat wil je bereiken? Zolang je dat niet weet kun je überhaupt geen oordeel vellen over jouw kansen. Schep dus een helder beeld van hoe jouw droom eruit ziet.
Na het visualiseren komt de actie: wat kun je nú doen om een stapje dichter bij jouw droomdoel te komen? Informeren bij de toneelschool of je inschrijven bij een castingbureau bijvoorbeeld. Daarvan zeggen dat je “het niet kan” is al een stuk lastiger, toch? En lukt het je dan nog steeds om jezelf te overtuigen van je onvermogen, maak de stap dan nóg kleiner. Denk dan aan: zoeken naar acteeropleidingen bij jou in de buurt of een lijstje maken van interessante castingbureaus.
Lao Tse had gelijk: Iedere reis van 1000 mijl begint met een eerste stap.
Hier nog een leuke video van Oprah Winfrey uit lang vervlogen tijden. Jim Carrey vertelt hierin wat dromen en visualisatie hem gebracht hebben: https://www.youtube.com/watch?time_continue=218&v=nPU5bjzLZX0